در سيستم جديد از عرشه هاي فولادي دو طرفه استفاده ميشود بتن سقف با عرشه فولادي دو طرفه و برشگيرها وتير فولادي يكپارچه شده و يك ديافراگم با سختي يكنواخت در دو جهت را مي سازد. ستونها و تيرها از نوع CFT بوده و اتصالات تيرها به ستونها از نوع خمشي صلب با ورق انتهاي بوده و كف ستون خاص ستون CFT را به فوندانسيون متصل مي كند. سازه به صورت قاب خمشي در دو جهت كار ميكند و بارها توسط تيرچه هاي مركب فولادي بتني و عرشه هاي فولادي دوطرفه شانه تخم مرغي به دو جهت منتقل مي شود اين سيستم در ساختمانهاي كوتاه كه نياز به ديوار برشي و باد بند ندارند كار ميكند و در ساختمانهاي متوسط به ديوارهاي برشي كامپوزيتي ساندويچي متشكل از برشگير و ورقهاي شانه تخم مرغي با عناصر مرزي تير و ستون مركب مرتبط شده ودر ساختمانهاي بلند به هسته مقاوم U, L ,صليبي مركب ساندويچي متشكل از عرشه هاي مشابه مذكورتكيه ميكند لذا در انها ابتدا هسته مقاوم ساخته شده و تيرهاي مركب با ورقهاي انتهايي و بولتهاي در گير در داخل ستون به ستونهاي مرزي واقع در هسته مقاوم متصل مي گردد. اين سيستم نياز به قالب بندي ندارد و عرشه هاي فولادي دو طرفه در محاسبات سقف و ديوار برشي وارد شده و سيستم را اقتصادي و شكل پذيري انرا افزايش ميدهد. محصور شدگي بتن در ستون و تير موثر واقع شده و با وجود استفاده از ورقهاي لاغر در ساخت تير و ستونها كمانش موضعي در انها به دليل تكيه بر بتن از سمت داخل به تاخير مي افتد. مقاومت در برابرحريق اين سيستم در مقايسه با سيستم هاي رايج فولادي چشمگير است و وزن و ابعاد تير و ستونها و ديوار هاي برشي در مقايسه با سيستم هاي رايج بتني كم است و برتري انرا نسبت به سيستم هاي رايج مسجل ميسازد. اجزاي تشكيل دهنده اين سيستم طي سالها تحقيق به طور جداگانه طراحي شده و به طور ازمايشگاهي تست شده و با مدلسازي عددي بررسي شده است.

خلاصه اختراع: سكوهاي دريايي براي كاوش و استخراج موادنفتي و ديگر عمليات صنعتي درمناطق دريايي ساخته مي شوند. اين سكوها به دوگروه ثابت و شناورتقسيم مي شوند. سكوهاي دريايي درمعرض خطراتي مانند؛ خوردگي، ايمني كم سكو و خطا در زمان طراحي و ساخت هستندكه باعث فرسايش و فروپاشي آن ها مي شود، همچنين خطراتي مانند طوفان شديد، آتش سوزي، انفجار، افتادن اجسام سنگين روي قسمت هاي سكو باعث مي شوند نيروي زيادي به سكو منتقل شود. در اين اختراع اعضاي اصلي سكو از دو لايه ي فولادي و اعضاي فرعي از يك لايه فولاد تشكيل شده اند كه بين آنها با بتن پر شده است. اين لايه بندي موجب مي شود سكوهاي دريايي در برابر عوامل مخرب فوق مقاومت بالاتري داشته باشند؛ همچنين قرار گرفتن فولاد و بتن در كنار يكديگر صلبيت را افزايش مي دهد. در اين نوع از اعضا پس از نابودي فولاد اوليه (رويه) آتش به بتن مي رسد و بتن با مقاومت بسيار بالايي كه در برابر آتش دارد مي تواند پايداري سكو را تامين كرده و باعث شود تا فرصت بيشتري براي مهار آتش مهيا گردد. در هنگام آتش سوزي بتن به همراه فولاد لايه ي داخلي در اعضاي اصلي و به تنهايي در اعضاي فرعي، علاوه بر مقاومت در برابر آتش، بارهاي وارده از سكو را نيزكه ناشي از تجهيزات و ساير موارد مي شود، تحمل مي كند.